کسب عضویت تلآویو در اتحادیه آفریقا
وبگاه شبکه «المیادین»، دوشنبه، گزارش خود در این خصوص را این گونه آغاز کرد، برای اولین بار از سال ۲۰۰۲ تاکنون «آدماسو آلالی» سفیر تلآویو در اتیوپی استوارنامه خود را به عنوان عضو ناظر اتحادیه آفریقا ارائه کرد و «یائیر لاپید» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی در این خصوص گفت: «امروز، روز جشن روابط اسرائیل و آفریقاست و به ما کمک خواهد کرد فعالیت‌های خودمان را در قاره آفریقا با کشورهای عضو این اتحادیه توسعه دهیم».
تلآویو رسما با این عبارات کسب عضویت در اتحادیه آفریقا را اعلام و بیان کرد که این گام نتیجه تلاش دیپلمات‌های سیاستمداران این رژیم از حدود دو دهه پیش است.
المیادین ادامه داد، از نظر تاریخی، کشورهای آفریقایی واقع در جنوب صحرای بزرگ آفریقا روابطشان را با تلآویو در جریان جنگی که میان سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ رخ داد، قطع کردند؛ اما این روابط در سال ۲۰۰۲ میلادی به حالت عادی بازگشت و از آن زمان تاکنون، تلآویو این تصمیم را تأیید نکرده و راهبرد استقبال از آفریقا را در پیش گرفته است.
تلآویو نبردی را از طریق حیاط پشتی و از راه چند کشور قاره سیاه به ویژه در منطقه شاخ آفریقا که این کشورها اریتره و اتیوپی باشند، آغاز کرد و این اقدام را از یک سو از راه سیاست قطره‌چکانی و از سوی دیگر، از راه ارائه کمک و حمایت از ساخت سد «النهضه» پیش برد.
این وبگاه لبنانی در ادامه می‌نویسد: «نکته عجیب و شوکه‌کننده این تصمیم آن است که کشورهای قاره آفریقا جزء نخستین کشورهایی بودند که با نژادپرستی، آپارتاید و جدایی نژادی مخالف بودند - حتی تا گذشته نه چندان دور- [این کشورها] همواره در کنار مردم فلسطین می‌ایستادند و از اسرائیل می‌خواستند که به اشغال سرزمین فلسطین پایان دهند؛ اما اسرائیل چگونه به این تحول دست یافت؟».
المیادین می‌افزاید، تلآویو در حالی به آفریقا رسید که کشورهای عربی وضعیتی سست قرار داشتند، فلسطین بحران‌زده بود و جنگ میان کشورهای آفریقایی رو به شدیدتر شدن بود. به رغم انزوا و موانعی که تلآویو در این مسیر با آن مواجه بود؛ اما این رژیم در سال‌های گذشته تلاش کرد و توانست به تدریج در قاره آفریقا ورود پیدا کند و نفوذ امنیتی، نظامی و اقتصادی خود را در آن افزایش دهد تا اینکه امروز به این مرحله رسید. نکته‌ای که در بیانیه وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی نیز به آن اشاره و آشکارا اعلام شد: «اسرائیل با ۴۶ کشور آفریقا روابط دارد و در چند زمینه متنوع از جمله بازرگانی و کمک‌رسانی، با این کشورها از شراکتی گسترده و همکاری مشترک برخوردار است. پس از کسب عنوان ناظر در اتحادیه آفریقا، اعضاء قادر خواهند بود در امور دیگر همکاری داشته باشند».
در ادامه این گزارش آمده است که پیوستن رژیم صهیونیستی به اتحادیه آفریقا مرحله‌ای متفاوت است؛ مرحله‌ای که در آن، زیاده‌خواهی‌های این رژیم تنها به اشغالگری سرزمین فلسطین محدود نشده و این رژیم برای حفظ منافع در آفریقا به صورت مستقیم و بدون تکیه بر نقش آمریکا در منطقه اقدام کرده است؛ آن هم با سوءاستفاده از ضعف و سستی کشورهای عربی و با هدف توسعه طرح نژادی و توسعه‌طلبی و سرقت داشته‌های کشورهای آفریقایی.
این وبگاه لبنانی در ادامه افزود: پیوستن اسرائیل به اتحادیه آفریقا یک گام تشریفاتی نیست بلکه یک اقدام فاجعه‌بار است.
المیادین ادامه می‌دهد، این گام آشکارا از کم‌رنگ شدن موضع اتحادیه آفریقا در قبال آرمان فلسطین حکایت دارد که در نتیجه چند مسئله رخ داده و مهم‌ترین آن توافق عادی‌سازی روابط با تلآویو است که در دوره ریاست «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا به امضاء رسید.
المیادین اضافه می‌کند که تلآویو یقینا می‌داند که در یک بحران موجودیتی به سر می‌برد و تمام وقت با آن دست و پنجه نرم می‌کند. پیوستن این رژیم به اتحادیه آفریقا چیزی جزء یک گام در راستای توسعه روابط با کشورهای آفریقایی و اسلامی جدید پس از عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نیست. این گام به تلآویو این احساس را می‌دهد که این رژیم چون دیگر کشورها به عضوی طبیعی در منطقه مبدل شده است.
این وبگاه لبنانی در ادامه گزارش خود به سفر اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر پیشین رژیم صهیونیستی به کشور چاد اشاره و عنوان می‌کند که هدف این گام تنها افزایش امتیازهای سیاسی و دیپلماتیک و تلاشی برای خروج از بحران انزوا و موجودیتی بود؛ بحرانی که به دنبال عللی آشکار به وجود آمد و مهم‌ترین آن توسعه حضور محور مقاومت و دستاوردهای بزرگ این محور در سال‌های گذشته و همچنین تهدید آشکار قدرت‌های این محور چه در جبهه شمالی لبنان یا در جنوب فلسطین بود که از حمایت ایران برخوردارند.المیادین در این خصوص اشاره می‌کند که اتحادیه آفریقا از سال ۱۹۹۰ در ۱۴۰۰ رأی‌گیری موضعی منفی علیه سیاست‌های نژادپراستانه رژیم صهیونیستی داشته و اکنون، تلآویو پس از ورود به اتحادیه آفریقا امید دارد که در این مواضع به نفع خویش تغییر ایجاد کند و از شکافی در روابط کشورهای آفریقایی به وجود آمده به سود خود بهره ببرد.المیادین اشاره می‌کند خطر بزرگ‌تر احداث پایگاه‌های دستگاه جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) است که این رژیم یکی از آن‌ها را در اریتره احداث کرده است؛ پایگاهی که مشرف بر تنگه باب‌المندب است و با ایجاد آن، تلآویو آنچه در دریای سرخ روی می‌دهد و همچنین خطوط انتقال سلاح محور مقاومت را زیر نظر دارد.
طبق این گزارش، با عضویت تلآویو در اتحادیه آفریقا، منطقه در برابر یک حقیقت متفاوت قرار خواهد گرفت: حقیقتی میان تحولی که موضع آفریقا در قبال فلسطین شاهد آن خواهد بود و تغییر موضع کشورهای عربی و کنترل آن؛ تغییری که نیازمند بازبیتی فراگیر تمام حوزه‌ها از سوی قاره سیاه و آن دسته کشورهای عربی است که هنوز روابط خود با تلآویو عادی‌سازی نکرده‌اند. این مسئله نیازمند گام عملی برای جلوگیری از پیشروی و نفوذ آرام تلآویو در قاره آفریقا از راه فعال‌سازی ابزارهای ارتباطی و روابط درهم‌تنیده کشورهای عربی با کشورهای آفریقایی است.
