اهميت استراتژيك قاره آفريقا
در سده اخير آفريقا درگير رقابتهاي استعماري اروپا، براي تامين مواد اوليه و نيروي انساني جنگ اول جهاني شد و از سالهاي ١٩١٤-١٩٢٥ مباحث تقسيم اراضي و جنبش هاي استقلال از ١٩٦٠ به شكل گيري مبارزات استقلال و رهايي بخش و تاسيس دولتهاي ملي گرديد. همزمان قدرتهاي جهان ،ديدگاه خود را از برده داري و استثمار آفريقا با تاكتيك استعمار نو و تربيت نخبگان و سياسيون آفريقايي دنبال نمودند و در كنار مراكز مطالعات شرق شناسي ، قاره آفريقا را نيز ضميمه كنند .
امررزه استراتژي توجه به آفريقا و سرمايه گذاري عظيم در بخشهاي معدني، صنعتي و زيرساخت سازي و تعريف پروژه هاي "برد- برد "و وابسته كردن دولتهاي آفريقا به وام،كمكهاي مالي و بازيگري چين ، آمريكا و فرانسه در آفريقا از اهميت ٥٥ كشور در مناسبات جهاني حكايت دارد.
در سده گذشته روابط محدود ايران و آفريقا كه در دوره پهلوي به توسعه روابط با نظام هاي پادشاهي بنا شده بود ،بعد از انقلاب بر پايه نفي نژادپرستي و رژيم آپارتايد به ارتباط با دولتهاي جديدي منجر شد و اين دستاورد در عرصه بازرگاني و اقتصادي هنوز نياز به عزم مضاعف و ترسيم" نقشه راه نوينية مي باشد.
كشور چين با تنظيم راهبرد اقتصادي خود در آفريقا خود را به بازيگر جهاني و اصلي در آفريقا تبديل نموده است و در صورت وجود ديدگاهي منافع محور و آينده نگر در بدنه كلان تصميم گيري و اجرايي كشور، ايران قادر به تامين منافع ملي و زنجيره امنيت غذايي امن و پايدار از آفريقا براي تامين كالاهاي استراتژيك و مهار بازي تحريم هاي غرب و آمريكا خواهد بود.
منبع : مركز مطالعات خبرگزاري آفريقا
